سخنان نيچه-سری چهارم
سخنان نيچه-سری چهارم
او يك انديشمند است؛ يعني مي داند چيزها را چگونه ساده تر از آنچه كه هستند در نظر بگيرد.
انسان جز از طريق همرديف هاي خود ستايش نمي شود.
فريبكارانه ترين روش در تباه كردن يك آرمان اين است كه از آن با دلايل سفسطه آميز به عمد حمايت كنيد.
او از مردم گريزان است، اما مردم به دنبال او مي دوند، زيرا او پيشاپيش آنها است... چقدر مردم گلّه صفت هستند.
انسان فقط پرسشهايي را مي شنود كه قادر به يافتن پاسخي براي آنها است.
ما بيش از هر چيز دوست داريم هر آنچه را كه سرّي است به ديگران بگوييم.
سخاوت ثروتمندان غالباً چيزي جز گونه اي شرمندگي نيست.
آدم مغرور حتي نسبت به موجوداتي كه او را به پيش مي برند آزرده خاطر مي شود؛ او اسبهاي ارابه خود را با بدبيني مي نگرد.
خنديدن يعني استقبال ناملايمات با خاطري آسوده.
در تشويق و ستايش، هميشه گونه اي صدا وجود دارد؛ حتي زماني كه خودمان را تشويق و ستايش مي كنيم.
ادامه مطلب